Sizlere komik bir anımı anlatacağım. 2 yaşımdayken annem ile birlikte tuvalete giderdik. Tuvalette benim küçük lazımlığım vardı. Annem her gün lazımlığa beni oturturdu, işim bitince '' Anne'' diye seslenirdim. Bir gün yine annem beni lazımlığa oturtmuş. Ama ben anne diye bağırmamışım. Yarım saat olmuş daha bağırmamışım. Annem meraklanmış ve tuvalete bakmaya gelmiş ve beni görünce gülmeye başlamış. Lazımlığımın üstünde uyuyakalmışım :) :) Annem hala hatırlar ve güler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder