
3 yaşımda iken siyah zeytini sabah ,öğlen ,akşam üç öğünde yermişim. Zeytin küçükken vazgeçilmezimmiş.Bir gün bize komşularımız oturmaya gelmişler , hep birlikte yemek yerken annemden siyah zeytin istemişim ve sofrada bulunan yiyecekleri yememişim sadece zeytin yemişim. Tabakta ne kadar zeytin var ise hepsini bitirmişim. Komşularımızdan birisi bu durumu görünce bana "Siyah zeytin yeme zaten karasın iyice kara olursun" demişti.Ben bunu duyduğumda öle kalıcı bir etki bırakmıştı ki o günden beri siyah zeytini ağzıma bile almadım.Çocuk psikolojisi işte..:):):):)
Ben de seviyourm zeytini çok ;)
YanıtlaSil